Futures Contract چیست؟

به معنی (قراردادهای آتی) یک قرارداد حقوقی برای خرید یا فروش کالای خاص یا دارایی خاص با قیمت از پیش تعیین شده در یک زمان مشخص در آینده است. قراردادهای آتی برای تسهیل معاملات در بورس آتی ، از نظر کیفیت و کمیت استاندارد می شوند. خریدار قرارداد آتی در صورت منقضی شدن قرارداد آتی ، تعهد خرید دارایی (سهام یا کالا) را بر عهده دارد. فروشنده قرارداد آتی تعهد تأمین دارایی جهت فروش در تاریخ انقضا را برعهده گرفته است.

نمونه قراردادهای آتی

قراردادهای آتی توسط دو دسته از فعالان بازار استفاده می شود: هدجرها (تضمین کنندگان قیمت) و دلالان(سفته بازان). تولیدکنندگان یا خریداران دارایی یا تضمین کننده قیمت کالا که کالا در آن فروخته یا خریداری می شوند ، در حالی که مدیران و بازرگانان سبد سهام نیز ممکن است با استفاده از معاملات آتی ، حرکات قیمت دارایی را شرط بندی کنند.

یک تولید کننده نفت باید نفت خود را بفروشد. آنها ممکن است از قراردادهای آتی استفاده کنند. به این ترتیب آنها می توانند قیمتی را که می توانند در آن بفروشند قفل کنند و بعد از انقضای قرارداد آتی نفت را به خریدار تحویل دهند. به طور مشابه ، یک شرکت تولید کننده ممکن است برای تهیه محصول به نفت احتیاج داشته باشد. از آنجا که آنها دوست دارند از قبل برنامه ریزی کنند و همیشه نفت را در هر ماه وارد کنند ، آنها نیز ممکن است از قراردادهای آتی استفاده کنند. بدین ترتیب آنها از قبل قیمت نفت را می پردازند (قیمت قرارداد آتی) و می دانند که پس از انقضای قرارداد ، نفت را دریافت می کنند.

قراردادهای آتی در انواع مختلف دارایی ،در بورس سهام ، کالاها و ارزها وجود دارند.

مکانیزم یک قرارداد آتی

تصور کنید که یک تولید کننده نفت قصد دارد تا یک در سال آینده یک میلیون بشکه نفت تولید کند. نفت مورد نظر ظرف ۱۲ ماه آماده تحویل خواهد شد.

فرض کنید قیمت فعلی ۷۵ دلار در هر بشکه است. تولیدکننده می توانست نفت را تولید کند و بعد از یک سال از امروز آن را با قیمت های فعلی بازار بفروشد.

با توجه به نوسانات قیمت نفت ، قیمت بازار در آن زمان می تواند بسیار متفاوت از قیمت فعلی باشد.

اگر تولیدکننده نفت فکر کند که قیمت نفت در طی یک سال بالاتر خواهد رفت، ممکن است اکنون تصمیم بگیرد که قیمت را قفل نکند. اما اگر فکر کند ۷۵ دلار قیمت خوبی است ، می تواند با ورود به قرارداد آتی ، قیمت خرید تضمینی را قفل کنند.

از یک مدل ریاضی برای قیمت گذاری معاملات آتی استفاده می شود ، که قیمت نقطه فعلی ، نرخ بازده بدون ریسک ، زمان سررسید، هزینه های ذخیره ، سود سهام ، بازده سود سهام و بازده تسهیلات را در نظر می گیرد. فرض کنید قراردادهای آتی نفتی یک ساله با هر بشکه ۷۸ دلار قیمت گذاری شده است. با انعقاد این قرارداد ، در مدت یک سال تولیدکننده موظف به تحویل یک میلیون بشکه نفت است و ضمانت دریافت ۷۸ میلیون دلار را دارد. قیمت ۷۸ دلار برای هر بشکه صرف نظر از زمانی که قیمت بازار نقطه‌ای در آن زمان قرار دارد دریافت می شود.

قراردادها استاندارد هستند. به عنوان مثال ، یک قرارداد نفتی در بورس کالای شیکاگو (CME) برای ۱۰۰۰ بشکه نفت است. بنابراین ، اگر کسی می خواست قیمت ۱۰۰۰۰۰ بشکه نفت را در قیمت (فروش یا خرید) قفل کند ، نیاز به خرید و فروش ۱۰۰ قرارداد دارد. برای قفل کردن قیمت یک میلیون بشکه نفت / آنها نیاز به خرید و فروش ۱۰۰۰ قرارداد دارند.

تجارت قراردادهای آتی

معامله گران و مدیران سبد تجارت، علاقه ای به تحویل یا دریافت دارایی فیزیکی ندارند. یک تاجر نیاز چندانی به دریافت ۱۰۰۰ بشکه نفت ندارد ، اما ممکن است علاقه مند باشد سود حرکتی قیمت نفت را به دست آورد.

به عنوان مثال ، قراردادهای ژانویه و آوریل ۵۵ دلار است. اگر یک تاجر معتقد باشد که قیمت نفت قبل از انقضای قرارداد در ماه آوریل افزایش می یابد ، می توانند این قرارداد را با ۵۵ دلار خریداری کنند. این امر به آنها امکان کنترل ۱۰۰۰ بشکه نفت را می دهد. هرچند آنها ملزم به پرداخت  $۵۵,۰۰۰ ($۵۵ * ۱,۰۰۰ بشکه)  برای این امتیاز نیستند. در عوض ، کارگزار فقط به مبلغ اولیه حاشیه ، معمولاً برای هر قرارداد ، چند هزار دلار نیاز دارد.

با حرکت قیمت قرارداد آتی ، سود یا ضرر موقعیت در حساب نوسان می کند. اگر ضرر بیش از حد بزرگ شود ، کارگزار از معامله گر می خواهد تا مبلغ بیشتری را برای تأمین ضرر واریز کند. به این حاشیه نگهداری گفته می شود.

سود یا ضرر نهایی تجارت با بسته شدن تجارت تحقق می یابد. در این حالت ، اگر خریدار قرارداد را با ۶۰ دلار بفروشد ، ۵۰۰۰ دلار [(۶۰ – ۵۵ دلار) * ۱۰۰۰) سود می کند. از طرف دیگر ، اگر قیمت به ۵۰ دلار کاهش یابد و آنها موقعیت را در آنجا ببندند ، ۵۰۰۰ دلار از دست می دهند.